Hoe was het vroeger bij ons thuis. Men had een wit gekalkte muur en men probeerde wat sfeer te scheppen in de keuken, de huiskamer en de slaapkamer door er wat op te hangen. Soms was er al een behangetje op de muur.
Men hing op wat men mooi vond of waar men aan gehecht was. Ook wel om te pronken of er anderen van te laten genieten.
Foto’s van de ouders en grootouders. Een trouwfoto of een foto van je 25 jarig huwelijksfeest ontbraken niet.

Het alziend oog is overbekend. Het is oorspronkelijk een symbool uit het oude Egypte.
Het was het oog van de oppergod RA.
In het Christendom moest het oog in de driehoek het Alziend Oog van God verbeelden: God houdt je overal in de gaten. Vloeken bleef niet onopgemerkt. God onthield het en op de Dag des Oordeels zul je er op afgerekend worden

Maar ook in de tempel van de Vrijmetselarij komt U een oog in een goudkleurige driehoek tegen.
En als U wel eens een één-dollar biljet in handen krijgt, kijk dan eens op de achterkant dan ziet U ook het alziend oog.

Niet alleen schilderijen en prenten sierden muren. Het kruisbeeld mocht niet ontbreken.
Ook werden beeltenissen geborduurd. Moeder was trots als ze haar merklappen kon tonen. Een pronklap was helemaal geweldig.

Als men in het huwelijksbootje stapte, kreeg men vaak een heilwens of zegenwens aangeboden. Geschreven in van die heerlijke ouderwetse taal.

Spreuken en gezegdes waren een geliefd onderwerp en werden door ijverige handen op doek gezet. Toen was er nog geen TV en had men tijd.
De rozenkrans moest in het zicht hangen om te laten zien dat hier de rozenkrans werd gebeden.
In de keuken werd veel opgehangen. Het bekende handdoekenrekje met geborduurde overhanddoek, de koffiemolen, speculaasplank, lepelrek enz.
Rond het fornuis moest het materiaal voor het koken in de nabijheid zijn, zoals keukenstel en pannetjes. Een pijpenrekje voor vader, na gedane arbeid was het goed rusten.
Een mooie wandklok werd zichtbaar opgehangen en nog tal van snuisterijen.

Ziet gij ginds die schuit niet varen
Langs de klippen door de zee
O, zij voert langs rots en baren
Opgeruimd twee harten mee
Ja, twee harten vol van vreugde
Rein van ziele, rijk in deugde
Treden samen de echtboot in
Zegen leid hen langs de dreven
God bescherm hun samenzijn
Heil zwerve over hunne min.

Men wilde ook wel laten zien wat men al bereikt had. En zo werden de behaalde diploma’s van de tuinbouwschool of de met succes afgeronde melkcursus netjes ingelijst en aan de muur gehangen.

Voor lidmaatschappen van H. Familie of Mariacongregatie werd eveneens een plekje ingeruimd.

Natuurlijk verfraaiden veel religieuze prenten de wanden. Prenten met de levens van heiligen of Bijbelse taferelen gaven uiting aan devotie en religieuze overtuigingen.

Het laatste avondmaal van Leonardo da Vinci was meer iets voor de beste kamer.

Of Jezus predikend tot het volk. Christus met zijn volgelingen. Ook de lijdende Christus met de doornenkroon kwam men veelvuldig tegen.
En natuurlijk de devotie tot Maria niet te vergeten.
Foto’s van de H. Communie ontbraken niet.

Ook hing er wel eens een bede aan de wand

Als eens mijn stervend oog
Zich op Uw kruisbeeld richt
Sta Jezus mij dan bij
En maakt mij ’t sterven licht