Joodse onderduikkinderen

Na de inval op 10 mei 1940 begonnen

de Duitse bezetters vrijwel direct met het nemen van maatregelen tegen Joden:

  • In november 1940 werden de Joodse ambtenaren ontslagen.
  • In 1941 kreeg iedereen een identificatieplicht met een persoonsbewijs. Voor de Joden was op het persoonsbewijs een grote J gestempeld.
  • Het werd voor de Joden verboden om een café te bezoeken of een ritje met de tram te maken. Er hingen overal borden “verboden voor Joden”.
  • In 1942 werd het dragen van de Davidster verplicht.

Nederland had een van de modernste bevolkingsregisters van de wereld waar vóór de oorlog bijna iedere Nederlander met naam, adres en religie vermeld stond. En daar maakte de bezetter gretig gebruik van.

De Joden werden voor de deportatie bij elkaar gebracht in de Hollandsche Schouwburg in Amsterdam. Kinderen onder de 12 jaar in de tegenover gelegen crèche. En daar liet men kinderen ontsnappen om te kunnen onderduiken en daarvan kwamen via een studenten verzetsgroep een groot aantal terecht in de oostelijke mijnstreek, Noord-Limburg en Friesland.

Deze tentoonstelling is een coproductie van Erfgoedcluster Weert en Museum de Locht en bestaat uit 2 delen. In het 1e gedeelte staan de ervaringen van zes Joodse kinderen die in de Tweede Wereldoorlog in Limburg zijn ondergedoken centraal.

Hoe was hun situatie, wat hebben ze allemaal meegemaakt, wat heeft dit teweeggebracht bij de betrokkenen? Hun geschiedenissen zijn exemplarisch voor het lot van veel meer Joodse onderduikkinderen tijdens de oorlog.

Een van die zes onderduikers, Herman Silbernberg, heeft zijn beleving na de oorlog vastgelegd in schilderijen. Deze schilderijen geven een inkijk in de onderduikperiode van de Joodse kinderen. Er worden de verhalen verteld van overlevenden die zo universeel zijn, dat we u die niet willen onthouden.

Naast brieven en foto’s van de onderduikkinderen Herman Silbernberg (Born), Ed van Thijn (Brunssum), Ernst van Gelderen (Vaals) , Appie Drielsma (Gulpen), Hans Reichenbach (Weert) en Eef Polak (Weert) zijn er verschillende films te zien:

  • Bar mitswa viering in Sittard 1942 (Erfgoedcluster Weert)
  • Interview Eef Polak (Erfgoedcluster Weert)
  • Het verzet van Sevenum (Israelische documentaire)
  • Mijn naam is Max (een documentaire van René en Marijn Poels)