In een hoek van de beste kamer staat een antieke toerenkast te pronken. Dit soort kasten werd vroeger gebruikt om de chique toeren en mutsen te bewaren. Deze werden bij voorkeur tussen blauw papier gelegd om verkleuren door direct buitenlicht te voorkomen.

Dit meubelstuk heb ik destijds gekocht van verzamelaar Wiel Nabben in Tienray, die de kast in onderdelen in een oud kippenhok had staan. Na enig onderhandelen kocht ik de kast voor 400 gulden, het was het model waar ik al enige tijd naar op zoek was, speciaal voor de inrichting van het museum.

Op het eerste gezicht duur genoeg, want er moest het nodige aan gerestaureerd worden, om hem toonbaar te kunnen opstellen in het museum. Oude verflagen werden verwijderd en houtwormgaatjes opgevuld, al met al een flink karwei. De restauratie heb ik, thuis in de loods, samen met mijn vrouw Nellie in 1988 uitgevoerd.

Een bijzonderheid van de kast was, dat er een geheime la zat ingebouwd, dit had ik bij de koop niet opgemerkt, bij de restauratie kwam deze pas tevoorschijn.

Vanaf de opening van het museum staat deze kast in de beste kamer. Onder in de laden liggen tussen blauw papier de toeren en mutsen, bovenin hebben wij het beste servies opgesteld. Vroeger lag bovenin dikwijls de voorraad linnengoed te pronken. Er stond achter de gesloten deur een fles jonge klare. Als er dan bezoek kwam werd er gastvrij gevraagd, “lust je een borrel?” Dan ging de kast open en werd het linnengoed zichtbaar, het was een soort status om een behoorlijke linnenvoorraad te hebben! 

Bij een rondleiding door het museum vertelde ik in de beste kamer aan een groepje bezoekers dat er een geheime lade in de kast zat, met het verzoek, dit maar niet verder te vertellen, want dan was het geen geheim meer.

Opeens riep een bezoeker, die me wel bekend voorkwam, maar die ik eerder nog niet had opgemerkt, op de achtergrond:  “Als ik dat geweten had van die geheime lade, dan  had ik de kast niet aan jou verkocht!”  De eerdere eigenaar van de kast behoorde toevallig tot het bezoekersgroepje.

“Oh”, zei ik tegen hem, “we zijn net terug van de Bahama’s, want in de geheime la zaten destijds nog een groot aantal gouden tientjes!” 

Piet Lenssen