Als extra voorjaarsactiviteit organiseerden wij half april  2014 in museum de Locht een bloemen- en plantenmarkt. Kwekers uit de omgeving boden plantmateriaal aan voor de verkoop. Er was bij hun geen animo om een eigen verkoopstand in te richten. Ze hadden de handen vol aan hun eigen bedrijf. De stichting Groei en Bloei beschikte over een breed scala aan vaste planten en nam de verkoop voor hun rekening.

Wij als activiteitenafdeling verkochten potrozen, tuinheesters en fruitbomen, waaronder minifruitboompjes, maar ook planten van kleinfruit. De verkoop van perkplanten viel tegen, er was nachtvorst gemeld.
Al met al was het toch een geslaagde dag, we hielden er als museum nog een kleinfruittuin aan over. Die floreert nu nog. Hij is gelegen achter op het museumterrein met een aanplant van bramen, appelbes, framboos, zwarte bes, rode bes, honingbes, jostabes en blauwe bessen. 

Thuis in de tuin plantte ik een mini- appelboompje van het aanbod. Dat is nog steeds een miniboompje.  Wat wel opvalt is, dat er ieder jaar 10 tot 15 dikke appels aankomen. Het is bijzonder zo’n klein boompje met zulke grote glanzende vruchten! Op de fruitdag in september 2019, had ik deze appels als naamloze soort  aan de fruitpresentatie toegevoegd. Het waren de dikste appels van het assortiment en vielen hierdoor op.
Een bezoeker maakte de opmerking: dat is een Bramley’s Seedling! Bij nader onderzoek bleek dit een bijzondere appelsoort te zijn. In Nederland bekend onder de naam Triomphe de Kiel, ook wel pannenkoekappel genaamd.  Het soort werd hier vooral in het noorden van het land gekweekt, maar is oorspronkelijk afkomstig uit Engeland.

Een schoolmeisje Mary Ann Brailsford plantte in 1809 appelpitten in hun tuin in Southwell .  Eén pit groeide uit tot een grote boom met prachtige vruchten. Jaren later werd het huis verkocht aan de fam. Bramley. Mijnheer Bramley zag wel iets in de mooie appel en gaf een plaatselijke kweker opdracht de boom te stekken, te vermeerderen en in de handel te brengen. Dit onder de voorwaarde, dat die nieuwe soort Bramley‘s Seedling ging heten. Dat nieuwe soort moest zijn naam dragen, daar was hij op gesteld.

Op de fruit- en plantenbeurs in Londen haalde de variëteit belangrijke prijzen. De appel veroverde de wereld en werd veel aangeplant in Engeland, de Verenigde Staten en Canada. In Europa is de Bramley’s Seedling later verdrongen door De Belle Boscoop (Schone van Boskoop) of Goudreinet. Het is nog onduidelijk of ik de juiste soort heb staan. Of misschien een variëteit ervan ?

Eén ding is duidelijk, de appel had Brailsford Seedling moeten heten, naar het schoolmeisje, dat de pitten in de tuin plantte!

Piet Lenssen