Ik ben in Kessel geboren, in 1937. Ik herinner mij van de oorlog vooral de gebeurtenissen in 1944. Ik denk dan aan de schuilkelder in de boomgaard voor ons eigen gezin met negen mensen en het gezin van mijn oom met dertien. Ik herinner me ook de gedwongen evacuatie naar een klooster in Oijen, een paar kilometer van het front en het vijandige vliegveld.
De Duitsers onderzochten de mogelijkheden om een vliegveld aan te leggen op de uiterwaarden van Kessel, omdat de basis in Volkel regelmatig werd bestookt door Britse jachtvliegtuigen. In mei 1944 was het zover. Heel vroeg in de morgen werden de inwoners van Kessel uit bed getrommeld, de aanleg van het vliegveld was begonnen. De koeien moesten van de uiterwaarden worden gehaald en mankracht en materieel werden gevorderd, zoals paarden en karren.
De Duitse vliegtuigen (Junkers, nachtjagers) werden verborgen onder grote camouflagenetten in de schaduw van de Maasdijk. Elke avond werden ze naar Volkel gestuurd om geallieerde bommenwerpers aan te vallen en luchtgevechten aan te gaan. En in de ochtend kwamen ze dan weer terug, soms eentje minder dan er waren vertrokken.
De Duitsers waren ontzettend bang voor ontdekking van het vliegveld door de Britten. Wanneer er Spitfires naderden, vluchtten de Duitsers de dijk over en verstopten zich in de woning of een schuur bij burgers. Meermalen hebben wij Duitsers “op bezoek” gehad.
Vlakbij onze boerderij stond een van de Junkers. Voor kleine jongens was dat een indrukwekkende en interessante machine, maar we mochten de dijk niet op. Dat was absoluut verboden.
Op een dag in het najaar (donderdag 21 september 1944) staan alle 165 inwoners van Kessel ‘s-middags op diezelfde dijk. Met verbazing en ook wel met opwinding kijken we naar een stroom van laagvliegende Dakotas, zweefvliegentuigen achter zich aan slepend. We waren getuige, zo bleek achteraf, van Operatie Market Garden! De luchtmacht zou worden ingezet voor de bescherming van de Maasbrug bij Grave. Vier bommenwerpers werden die middag door Duits afweergeschut neergehaald.
Henk Steenbekkers