Ik heb een vraag aan de lezer. Waar is die bijzondere veilingklok gebleven?

Een museum is er om van alles te laten zien aan de bezoekers. Maar er moeten ook spullen worden bewaard voor toekomstige tentoonstellingen, of omdat nog niet besloten is of iets een vaste plaats krijgt in het museum. Maar je kunt niet alles bewaren. De opslagruimtes raken in de loop der jaren vol. Daardoor moet je soms moeilijke keuzes maken. Wat bewaren we niet!?

De veiling ZON in Venlo had omstreeks 1980 een mobiele veilingklok. Deze werd overbodig omdat de veiling overging op modernere apparatuur, zoals digitale “afmijnapparatuur”. De mobiele veilingklok was vanaf dat moment beschikbaar voor evenementen buiten de veiling, voor interessante demonstraties.
Het technisch gedeelte van de veilingklok was ingebouwd in enorme houten bekisting. Daarop stond de grote wijzerplaat met ingebouwde lampjes. Het was daarom geen kleinigheid om het geheel te vervoeren. Bij de veilingklok hoorden natuurlijk de bankjes, waarin de kopers zaten. Het was alles bij elkaar een bouwdoos van bekabeling en plaatwerk.

Regelmatig werd de klok door de “Werkgroep Aspergedag Grubbenvorst” gebruikt. Het gevaarte werd dan bij de veiling opgehaald en op de markt in Grubbenvorst opgebouwd. Zo had men een mooie attractie voor het publiek. Het veilen ging niet altijd even soepel. Als er te weinig kopers waren, dan moesten leden van de werkgroep stiekem “mee kopen” om de gang er in te houden.

Op enig moment werd de klok aangeboden aan de Locht. Er werd gewerkt aan de bouw van een aspergemuseum en de veilingklok zou een prachtig element zijn in de collectie. Maar waar laat je dat geval zolang als alles nog niet klaar is? Dat was een groot probleem.

Er werd aanvankelijk een opslagplaats gevonden in de loods bij champignonkweker Wiel Clabbers, in Swolgen. Maar daar kon het gevaarte niet blijven, omdat het te veel ruimte innam.
Plan B was het huren van een champignoncel, een verhuizing van Swolgen naar de Eikelenbosserdijk in Melderslo. In die ruimte stond een verzameling kerkbanken; de grote wijzerplaat met al die kwetsbare lampjes werd voorzichtig op deze kerkbanken gelegd.
Maar ook daar kon ons museumstuk niet blijven. Voor ons was de huur van de champignonscel te hoog. De zaak werd weer opgepakt en versjouwd naar depot Wismans aan de Blaktweg. En ook daar stond het eigenlijk in de weg…

Intussen kon de Locht een veel betere versie van een veilingklok overnemen van ZON. Dat was mooi voor ons, maar daardoor zaten we met een museumstuk in depot, dat voor ons geen waarde meer had en alleen maar een sta-in-de-weg was. Gelukkig zijn er meer verzamelaars op de wereld. In 2015 meldde zich een koper. En voor een zacht prijsje nam hij het gevaarte mee. Eind goed, al goed?

Jazeker! We waren blij dat we van het obstakel af waren. Maar echte liefhebbers, zoals wij zijn, wilden we toch weten of de nieuwe eigenaar het gevaarte opgebouwd en aan de gang zou krijgen… Is de veilingklok nog steeds in werking? Naam en adres van de eigenaar zijn verloren gegaan, maar het moet ergens zijn ten zuiden van Tilburg of Breda in een klein museum of boerderijwinkel.
En daarom is mijn vraag: wie in West Brabant rondreist en toevallig op dit museumstuk stuit, of wie er connecties heeft en navraag zou kunnen doen, laat het me weten!

Bij voorbaat dank!
Piet Lenssen