Zijn hele loopbaan stond voor André in het teken van de tuinbouw, met als kroon op zijn werk een biologisch tuinbouwbedrijf bij zijn afscheid. Zeven jaar geleden was het tijd voor een rustiger leven, zogenaamd dan… Want André is op veel plaatsen en in veel kwesties actief: natuurbehoud, leefbaarheid (“Behoud de Parel”), windmolens, milieufederatie enzovoorts. Hij is bijvoorbeeld ook molengids.
Daar kon de Locht nog wel bij: veilingmeester, biologische groenten, stroopmaker. Hij heeft een groot aandeel gehad in de bouw van de historische boerderij. Diversiteit bij de Locht spreekt André het meest aan. Daar zet hij zich graag voor in.

Na 25 jaar chauffeur in het groepsvervoer (een prachtige baan), ging Francien met pensioen en zocht iets anders om enthousiast van te worden. De sfeer en de werkomgeving bij de Locht maakte haar meteen enthousiast. In november 2019 startte ze in de horeca, hielp Will met het plannen en organiseren en haalde haar HCCP-diploma. Ze bleef aan het werk in een gesloten museum. En hopelijk wordt het weer snel een beetje zoals vóór Corona. Francien vindt het fijn om hier te werken: je krijgt de vrije hand, je werkt met verschillende mensen en er is altijd wat te doen! Dat is wat haar gelukkig maakt.

“Ik ben een doener” zegt Ger vol overtuiging. En wat voor een! Vanaf de start was hij al betrokken bij de Locht. Als elektromonteur heeft hij in die tijd heel wat gefikst, deskundig en professioneel. En in alle jaren daarna heeft hij allerhande hand- en spandiensten verricht. De hoed van het champignonpaviljoen heeft hij helpen inrichten. En nog veel meer. Hij heeft ook veel gefilmd voor de Locht. Ger heeft een lange loopbaan achter de rug in de champignonteelt. Maar dat is al weer even geleden. Sinds zijn vervroegde pensionering heeft hij zich geen seconde verveeld. Er is altijd wat te doen. Een gelukkig mens, een doener!

Deze bakker van de Locht was heel heel lang geleden ook bakker, maar had daarna een lange loopbaan in het onderwijs, afdeling “consumptief”, docent en coördinator en meer. Drie jaar geleden kwam hij bij ons. Dat was een uitdaging. Want een houtgestookte bakstenen oven is heel andere koek. Zijn werk als bakker voor de Locht vindt hij niet alleen leuk. Het is ook heel dankbaar werk, vooral het werk met kinderen of met speciale groepen of bakken met de communicantjes. Maar Frank is meer dan alleen bakker. Hij is een reislustige fotograaf. Te veel om op te noemen. Wij eren in ieder geval de bakker!

Al tien jaar is Dennis vrijwilliger. In eerste instantie vooral bij de horeca, maar de laatste jaren doet hij zijn werk meestal vanuit Birmingham, waar hij werkt aan zijn proefschrift. Hij is een van de drijvende krachten achter de website. Het grootste deel van het ontwerp is van zijn hand; en ook van de technische kant. Daarnaast doet hij veel grafisch werk voor de tentoonstellingen: flyers, posters, panelen enzovoorts. Ook het huisstijl-boek heeft hij gemaakt. In zijn studie en promotie heeft hij zich gericht op “Transportation Science”: alles over verkeer en mobiliteit. Dennis is een slimme jongeman die zich graag inzet voor de Locht.

Frank is een veelzijdig mens. Hij kwam bij ons in 2016, bij de groep ‘onderhoud’, was al snel technisch tekenaar, fotograaf en ontplooide zich bij de ‘horeca’. Hij is van veel markten thuis. Frank is vooral een hele handige techneut en nog belangrijker: hij helpt mensen graag, van tuinonderhoud tot problemen met de printer. In zijn buurt is hij een onmisbare klusjesman. Het is een zorgzame man. En altijd is hij bezig, knutselen, schaken, films digitaliseren, enzovoorts. Frank is graag bij de Locht. Het belangrijkste voor hem zijn de sociale contacten. Je bouwt er iets op voor de rest van je leven.

Het is hartstikke leuk bij de Locht, vindt Mien. Al zeven jaar Mien actief als vrijwilliger ‘horeca’. Het is gezellig om te werken met leuke groepen, om met mensen een praatje te maken.
Mien – geboren en getogen in Horst – heeft haar hele leven gewerkt als verzorgende in ziekenhuis en verzorgingshuis. Ze heeft zelfs nachtdienst gedaan. En toen kwam het pensioen. Genoeg te doen voor Mien! Ze fiets met manlief, wandelt, doet aan mantelzorg in haar familie en verveelt zich geen moment.
Ze gaat graag naar de Locht. Het belangrijkste is dat je ergens bij hoort. Dat heeft een mens nodig!

Gert doet van alles. Ze is graag bezig, het liefst samen met andere mensen. Horeca en kinderactiviteiten bijvoorbeeld, al 18 jaar. Het is fijn om je verbonden te voelen met anderen en om het bezoeker naar de zin te maken.
Thuis zit Gert ook niet stil, bridge, golf, fietsen, buiten zijn. Het is een goed leven, vooral als je samen kunt zijn met anderen. Vijf kinderen en twaalf klein kinderen in haar directe omgeving is een geschenk.
Maar de Locht is voor haar een speciale plek. Het is er gezellig en veel bezoekers zijn er graag. “De Locht is warm voor mensen!”. Ook door jouw bijdrage, Gert!

In 2006 ging Tonnie met pensioen en werd ze gevraagd voor de kassa. Iemand die heel lang heeft gewerkt bij de RABO bank (gelduitgifte, vreemde valuta enz.), die wil je wel hebben! Het was in het begin wennen voor Tonnie, maar ze is gebleven. Al die mensen die met een goed humeur het museum komen bezoeken: dat is heerlijk. Hoe drukker hoe liever! Tonnie is er graag voor mensen. Ze heeft een flinke schare vriendinnen en is mantelzorger voor een buurvrouw en zorgt regelmatig voor kwetsbare familieleden.
De Locht is een prachtige plek. Alles is er pico bello. Het is leerzaam en verassend. Voor iedereen!

Til is een enthousiaste vrijwilliger bij de schoolprojecten. Ze vindt het heerlijk om de kinderen te zien reageren op haar verhalen over het eenvoudige leven in vroeger dagen. Sinds drie jaar is ze actief voor de Locht. Ze ging met pensioen als consultatie-verpleegkundige voor senioren en wilde heel graag iets totaal anders doen. Zo is ook actief en ondernemend voor jongeren bij IVN (natuureducatie). Genoeg te doen! Ze werkt ook mee aan de Mysteries van de Locht.
Bij de Locht voelt ze zich op haar plaats. Het is er prettig werken in een fijne sfeer en je eigen inbreng wordt op prijs gesteld.

Jos vindt het leuk bij de Locht. Hij werkt aan onderhoud van machines in de werkplaats. Het is ook gezellig onder elkaar. Maar er moet wel werk zijn. Want aan stil zitten heeft hij een hekel.
Jos is sinds 2008 vrijwilliger. Hij wilde weer eens wat nieuws te beginnen. Dat zit in zijn aard. Hij was elektricien, rijinstructeur, SRV-man en conciërge. Hij vindt veel dingen interessant. Aan auto’s sleutelen, de tuin bijhouden, fietsen, wandelen en noem maar op. De buurt weet ook dat Jos het leuk vindt om dingen te repareren. Ze weten hem wel te vinden. De Locht weet je ook te vinden, Jos!

Ongeveer vier jaar geleden kwam Hilde terecht bij de Locht. Ze was werkzaam in de zorg, maar moest daarmee stoppen om gezondheidsredenen. Haar laatste baan was werken met kinderen met een verstandelijke beperking. Dat was heel fijn. Die kinderen heeft Hilde voor altijd in haar hart gesloten.
Hilde houdt van lezen en fietsen. Vroeger was zij een fanatieke korfballer. Maar dat heeft ze moeten opgeven. De Locht is voor haar een hele gemoedelijke omgeving. Men kent elkaar. Ze voelt zich er erg thuis. Het is een plek waar mensen elkaar helpen en om elkaar geven. We maken er samen iets goeds van.

Drie jaar geleden meldde Cindy zich bij de Locht om vrijwilligerswerk te doen. In verband met haar lichamelijke beperking is een “gewone” baan niet mogelijk. Ze werkt elke week een ochtend voor de boekhouding.
Cindy is ook overblijfkracht op een basisschool en oppas voor de kinderen van haar zus. Het is altijd passen en meten om haar beperkte energie goed te besteden. Ze gaat ook graag wandelen met de hond en werkt met plezier in de tuin. De Locht is een fijne plek. Het belangrijkste is dat je onder de mensen bent en dat er een goede sfeer heerst. Wij zijn erg blij met haar werk.

Theo werd in 2014 vrijwilliger. Men wilde hem graag hebben als rondleider, want hij is een man van de praktijk. Geboren op een eeuwenoude boerderij in Merselo.
Theo is op 29 mei 2020 overleden.

Joke kwam (van Den Helder naar Leiden naar Cuijk) in 2001 in Melderslo wonen. Om onder de mensen te zijn, kwam ze als vrijwilliger bij de Locht terecht. Dat was een hele belangrijke stap. Zovele jaren later is ze nog altijd blij met haar werk op maandag met de poetsploeg. Joke heeft haar leven gewerkt in bedrijven en winkels. Ze is altijd graag onder de mensen. En thuis kan ze enorm genieten van haar knutselwerk, haar kleine kunstwerkjes. En met haar prachtige tuin is ze gelukkig, en met Grad.
De poetsploeg van de Locht is een hele gezellige groep. Ze kan niet zonder!

Ben kwam ongeveer tien jaar geleden terecht bij een cursus manden maken. Dat beviel hem wel en zo werd hij een mandenmaker van de Locht. Hij is nog als enige over van een klein groepje. Ben was elektricien en heeft een lange loopbaan gehad op het gebied van installatiewerk voor boerenbedrijven. Het kan verkeren! In de mandenmakerij heeft hij veel plezier. Mensen die hem bezig zien, vinden het altijd interessant. Ook het werken met schoolkinderen bij de schoolprojecten is heel leuk. Dat is mooi werk: kinderen die eerst helemaal niet veel zin hebben, maar dan toch steeds enthousiaster worden. Kinderen leren dan ook heel veel!

Sinds een jaar werkt Carin bij ons in de horeca. Carin heeft veel meegemaakt in haar leven. Ze woont al weer jaren in Heide, maar komt uit Heythuysen. In haar kamer hangt een foto van haar drie prachtige kinderen (16, 20 en 22). Carin doet meer vrijwilligerswerk, bijvoorbeeld voor het kookpunt voor senioren en alleenstaanden in Heide en binnenkort bij de schaapskudde. Ze maakt ook graag natuurfoto’s.
De Locht is voor haar een uitdaging. Het fijnst is het, als alles gesmeerd loopt en er goed wordt samengewerkt. Want haar motto is: als anderen tevreden zijn, ben ik ook tevreden.

Michel is een jaar vrijwilliger bij ons. Veertig jaar lang is hij chauffeur geweest. Vooral Het internationale werk. Dan kom je in verre oorden en dan maak je veel mee. Verstekelingen op weg naar Engeland bijvoorbeeld. Michel is vrijwilliger landbouw. Samen met Frans en Wim zijn zij de drie musketiers, de mannen die van aanpakken weten. Ze zijn ook samen leerling-stroopmaker. Van de kapel in Blitterswijck (zijn woonplaats) brengt Michel kaarsstompjes mee voor het kaarsen maken met de kinderen. Hij vindt de sfeer hier geweldig. Zijn motto is: een vriendelijk woord is heel veel waard. Waardering voor elkaar is het allerbelangrijkste. Mooi gezegd, Michel!