Jo komt als landbouwkundig onderzoeker uit de champignonwereld. Sinds 2013 is hij vrijwilliger. Aanvankelijk bij de commissie champignons, maar al snel bleek hij op veel plaatsen inzetbaar. Hij is een soort multi-secretaris: PR-commissie, werkgroep relatiebeheer, collectiebeleid, digitalisering en nog meer! Jo voelt zich hier op zijn gemak. Het is een omgeving met veel ruimte voor eigen initiatief en daar houdt hij van. Jo vindt het vooral heel interessant om te plannen, te organiseren en draaiboeken op te stellen. Ook het Rode Kruis in de regio Reuver profiteert van zijn tomeloze inzet.
Jo werkt graag achter de schermen. Voor de Locht een stille kracht!

Ria kwam 10 jaar geleden in Melderslo wonen vanuit Spijkenisse. Ze was net met pensioen vanuit de thuiszorg. Via Huub Poels werd ze geïntroduceerd bij de Locht. Het was liefde op het eerste gezicht. Ria vind het heerlijk om mensen te helpen. Ze is suppoost en doet rondleidingen. Ria is zeer leergierig. Ze wil alles weten en kent inmiddels elke hoekje van het museum. Ze maakt foto’s voor Facebook.
En verder? Huishoudelijk werk bij haar dochter in Horst, Spaans leren omdat haar andere dochter in Spanje woont, zingen bij Merlina, bestuurslid gehandicaptenplatform, uren snuffelen in de bieb. Een bezige vrouw!

Sinds 2016 is Annette vrijwilliger. Ze had geen baan en stilzitten is niets voor haar. Inmiddels kennen we haar als een van de mensen van de ontvangstgroep. Annette heeft het erg naar haar zin. Ze heeft in het zomerseizoen vaak meegedraaid. Maar nu heeft ze (gelukkig!) weer werk en kan ze alleen op zondag. Ze doet het erg graag. Annette heeft als hobby handboogschieten. Ze heeft meegedaan aan toernooien, maar daarvoor heeft ze geen tijd meer.
De Locht is voor haar als een warme deken. Iedereen is zo heel aardig en je wordt in je waarde gelaten. Daar zouden veel bedrijven wat van kunnen leren!

Hay was betrokken bij de oprichting van het champignonmuseum. Hij werkt toen op de veiling en had voldoende kennis van zaken om een bijdrage te leveren. Hij heeft nog vele champignons zitten kleien! Hij is na al die jaren nog steeds suppoost en lid van de commissie champignons. Hay is een doener. Paddenstoelen! Daar weet hij alles van. Hij heeft thuis 385 modellen van alle mogelijke verschillende soorten paddestoelen.
Museum de Locht dat is de vreugde van een goed samenzijn. Koester al die vrijwilligers, want zij vormen de solide basis van dit museum. Dat zullen we doen Hay!

Karel is in 2014 met pensioen gegaan als leerkracht. Sindsdien heeft hij zijn leven gevuld met allerhande activiteiten. Het is een doe-mens. De Locht is voor hem een plek om leuk actief bezig te zijn. Hij is van alle markten thuis: horeca, onderhoud, activiteiten op zondag, stroop maken, over stoken, activiteiten voor schoolkinderen, bhv. Hij kwam bij de Locht binnen als bridger tijdens de “Museumdrive”. En van het een kwam het ander. Karel heeft verder een druk leven: kleinkinderen, klussen bij de kinderen, poetsen bij de overbuurvrouw, enzovoorts. Hij heeft energie voor twee levens. Fijn dat je tijd hebt voor de Locht. Karel!

Een jaar geleden vroeg Jan Huys Daniel om vrijwilliger te worden. Hij is begonnen en heeft er sindsdien geen dag spijt van. Hij werkt in de kas en in de tuin, maar doet ook ander werk als dat nodig is. Daniel komt uit Syrië. Hij woont nu in Nederland met zijn vrouw en twee zonen van 4 en 6. Bij de Locht ontmoet hij heel veel aardige mensen. Natuurlijk heeft hij heimwee naar zijn geboorteland! Hij was er landbouwkundig ingenieur. Daniel is hard aan het werk om Nederlands te leren. “Gezellig”. Hij weet wat dat is: dat is de sfeer bij de Locht!

Mieke werd enkele jaren geleden werkeloos als boekhoudkundig medewerker. Dat was niet gemakkelijk. Frans van Dijk haalde haar over om bij ons te komen werken. Dat doet ze nu sinds 2014. Inmiddels heeft ze weer een baan. Maar de Locht blijft ze trouw. De sfeer is gemoedelijk en ontspannen. “Zo’n grote organisatie met alleen maar vrijwilligers is heel bijzonder.” Mieke werkt ook voor de Zonnebloem. Ze wil graag iets doen voor ouderen. En verder is er nog veel dat haar leventje vult. Het gezin, regelmatig wandelen en fitness. En ‘T’ai chi chuan’: bewegen om te ontspannen. Daarom is Mieke altijd zo relaxed!

Mart is overleden op 31 maart 2020

Sinds 2011 is Annie vrijwilliger. Ze assisteert Amalia bij het werken met textiel. Aanvankelijk heeft ze bij ‘ontvangst’ en met de kassa gewerkt, maar dit ligt veel haar beter. Annie heeft haar hele leven gewerkt als administratieve kracht. Lerares had ze wel willen worden, maar ze had de tijd niet mee. Ze heeft ook veel belangstelling voor boeken. Ze leest heel graag. En handwerken! Bij het Rode Kruis helpt ze bij welfare: werken met oudere mensen. Het werk binnen de afdeling textiel is heel leuk werk. Laatst kwam er nog een doopjurkje uit 1900 binnen. Het is bijzonder om dat te mogen ontvangen en beheren!

René is zo’n vier jaar bij ons. Hij is lasser. Hij heeft lang gewerkt in de ketelbouw. Met pensioen en toch nog wat willen doen. Hij miste zijn werk en vond in Museum de Locht een nieuwe baan! Hij is van veel markten thuis. Werken bij de Locht is leuk en gevarieerd werk. Er moet wel iets gedaan worden! Thuis heeft hij een grote tuin, een caravan en een fiets. Dus René is graag buiten. En over zijn hond kan hij uren vertellen. Hij heeft een hond geadopteerd, een Spaanse ren-hond. Een lasser met liefde voor honden!

Als meisje op school kon ze niet stil zitten. En ze was heel creatief. Ze werd coupeuse en dat is ze nog. Vanaf haar 19e heeft ze als zelfstandige gewerkt. Meer dan 20 jaar geleden kwam ze het Museum helpen met een tentoonstelling over kleding. En ze is nooit meer weg gegaan. Gelukkig! Door haar heeft het Museum een enorme verzameling aan kledingstukken. Dat is uniek in de regio. Amalia vindt het leuk om mensen te kleden. Het zit in haar genen: ze komt uit een geslacht van kleermakers. Mensen mooi maken. Museum de Locht heb je mooi gemaakt, Amalia!

Vanaf 2010 is Jos vrijwilliger. Al jaren doet hij heel veel vrijwilligerswerk. Bij ons werkt hij elke vrijdag in de tuin. Het grootste deel van de week werkt hij op een zorgboerderij. “Senioren een mooie dag bezorgen”, dat is zijn doel. Jos is een man met een sterk karakter en veel zelfdiscipline. Mede daardoor heeft hij moeilijke jaren achter zich kunnen laten. Hij deed vroeger heel veel aan sport. Op een bepaald moment kon dat niet meer, maar hij heeft gevochten, en nu fietst hij heel veel. Hij is graag op de Locht. Werken met mensen. Wij wensen je weer een mooie dag, Jos!

Gerben was 17 toen het werk van oom Harrie rondom de Locht hem boeide. Hij ging helpen en is dat blijven doen. Nu is hij 44, getrouwd, en is hij vader van drie dochters. Waar blijft de tijd! Gerben is elektrotechnisch ingenieur en heeft in alle hoeken van de Locht zijn technische kennis kunnen inzetten. Hij is trots op alles wat er in 27 jaar is bereikt door vrijwilligers. Hij doet er nog steeds veel. Maar hij heeft het druk: een drukke baan (Christiaens Group; veel in het buitenland), een gezin en nog veel meer… Bastuba spelen bij de fanfare, bijvoorbeeld. Knappe kerel, die Gerben!

Corrie is al 20 jaar vrijwilliger. Vroeger had ze met haar man een champignonbedrijf. Ze werd gevraagd voor schoonmaakwerk. Dat doet ze graag en ze vindt het nog altijd leuk werk. Ze leidt de groep van zes tot acht vrouwen die elke maandagmorgen komen schoonmaken. “Jij bent de baas van de poetsploeg”, zeggen de anderen. Het is een “keileuke” groep, zegt Corrie. De jongste is 45 en de oudste 89! Corrie is zelf ook niet meer zo piep met haar 77 jaar. Maar nog altijd een bezige bij. Ze wil bezig zijn en doet graag vrijwilligerswerk. Ze is nooit moe. Wij zijn heel blij met jou, Corrie!

Katrien (69) is al sinds 2001 vrijwilliger. Ze is verantwoordelijk voor de digitale registratie van de inventaris. Dat is monnikenwerk met speciale software. Katrien heeft 27 jaar in Frankrijk gewoond. Haar twee kinderen en drie kleinkinderen wonen er nog. Teruggekomen in Nederland, zocht ze vrijwilligerswerk dat bij haar past. Ze vindt het prettig om geconcentreerd te werken. Thuis kan ze uren besteden aan digitale fotobewerking. Ze maakt van foto’s een origineel kunstwerk. Schilderen combineert ze met andere materialen. Ze speelt dwarsfluit en piano. Katrien en haar eigen creatieve wereld. En haar twee katten kijken rustig toe.

Hassein komt uit Afghanistan, uit Herat. In Afghanistan werkte hij bij de rechterlijke macht. Hij is universitair geschoold. Hassein heeft veel mee gemaakt. Ongeveer 18 jaar geleden kwam hij naar Nederland. Hij woont in Meerlo en is daar een gelukkig man. “Meerlo voelt als familie”. En de Locht? De Locht dat zijn allemaal grote vrienden, hele aardige mensen. Sinds 2002 werkt Hassein bij ons. Hij heeft te veel kwalen om betaald werk te kunnen doen. Bij ons maakt hij schoon. Hij houdt alles stofvrij. En dat doet hij heel graag. Hij is trots op zijn werk bij ons. En wij zijn trots omdat Hassein zich bij ons zo goed voelt.

Vanaf 2010 werkt hij bij ons. Gerrit heeft de ziekte van Parkinson. Zijn werk kon hij niet meer uitvoeren: servicemonteur in de glastuinbouw en daarvoor vrachtwagenchauffeur. Hij weet alles van watertechniek in kassen. Museum de Locht profiteert van zijn kennis en ervaring. Gerrit heeft ervoor gezorgd dat er op het hele terrein aansluitingen zijn op een centrale waterleiding! Het is heel belangrijk om tussen de mensen te zijn. Thuis heeft hij een moestuin en nog een prachtige hobby: schilderkunst. En natuurlijk zijn daar ook zijn vrouw en vier kinderen (waarvan er twee in het buitenland zijn). Gerrit is een wijs man en weet wat van waarde is. Fijn dat je er bent, Gerrit!

Vrijwilliger sinds 2012. In 2011 overleed haar man Gijs, die vrijwilliger was bij de Locht. Voor Jeanne was het fijn om door het werken bij de Locht wat regelmaat te hebben. Gezelligheid en werk geeft ook wat meer kleur aan je leven. Ze doet de boekingen en vindt het leuk om een beetje commercieel bezig te zijn. Ze kan er helemaal in op gaan! Dat is begrijpelijk als je weet dat Jeanne heel lang heeft gewerkt bij de Rabobank. Het was belangrijk advieswerk: leningen, verzekeringen e.d. En ook boze klanten en ingewikkelde zaken. Tot haar zestigste is ze zich blijven scholen voor haar werk. Van zoveel bekwaamheid en inzet kunnen we hopelijk nog lang genieten.